گفت‌و‌گو با تک‌خوان‌های منتخب و مربی پر سابقه سرودهای آوای رضوان هر چه دارم از تو دارم

 گفت‌و‌گو با تک‌خوان‌های منتخب و مربی پر سابقه سرودهای آوای رضوان هر چه دارم از تو دارم

این گروه‌های نوجوان بیش از دو سال است سرودهای تولید شده واحد آوای رضوان مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی را در قالب اجراهای پاتوقی به سبک آکاپلا(بدون استفاده از ابزار موسیقی) در سطح شهر و حتی بعضی از صحن‌های حرم مطهر می‌خوانند. جمعی از این گروه‌های سرود ساکن شهرهای دیگر کشور هستند و به دعوت آستان قدس رضوی و با توجه به ارادت خاص خود در قالب گروه‌های همکار با آوای رضوان راهی مشهدالرضا می‌شوند. امسال به ‌دلیل محدودیت‌های بحران کرونا در کشور، بسیاری از این گروه‌های سرود امکان حضور در اجراهای پاتوقی دهه آخر صفر مشهد را نداشتند. به مناسبت سالروز شهادت امام رضا(ع) با دو تک‌خوان منتخب و یکی از مربیان فعال این گروه‌های سرود در کشور گفت‌وگو کردیم که در ادامه می‌خوانید. 

کشف استعدادهای کشور
امین حامدی چهارده ساله و اهل میناب هرمزگان است. او می‌گوید: «فعالیت‌هایم در حوزه سرود از 9 سالگی با پیوستن به گروه سقای حسین(ع) آغاز شد. اعضای گروه ما چند باری زائر امام رضا(ع) شده و در اجراهای پاتوقی آوای رضوان به مناسبت‌های مختلف شرکت کرده‌اند. آخرین بار چند هفته قبل برای شرکت در مسابقه تلویزیونی سرود و نقالی بِسُرا میهمان مشهدی‌ها بودم». این نوجوان جنوبی همراه با گروه سقای حسین(ع)، بارها سرودهای رضوی را زمزمه و دل‌های مردم شهرهای مختلف هرمزگان را راهی آستان ملکوتی امام هشتم(ع) کرده است. حامدی می‌افزاید: «حضورم در برنامه‌های آوای رضوان باعث شد استعدادهایم دیده شود و خیلی خوشحال هستم. به طور مثال، از اجراهای ما کلیپ تهیه و در تلویزیون پخش شد. امیدوارم از ما همچنان حمایت کنند». اگر چه اعضای این گروه سرود امسال سعادت حضور در مشهد مقدس را در سالروز شهادت امام رضا(ع) ندارند، اما دلشان با این امام همام است و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای دل مردم به اجرای سرودهای رضوی در شهر خود می‌پردازند و با نوای دلنشین‌شان می‌خوانند: «ای صفای قلب زارم هر چه دارم از تو دارم/ تا قیامت ای رضاجان سر ز کویت بر ندارم...«.

حس خوب یک نوجوان
محمد یاسین صادقی حدود پانزده سال دارد. او اهل شهر الوند استان قزوین است و از سال 97 به جمع اعضای گروه سرود بین‌المللی «انتظار» پیوسته است. می‌گوید: «کلاس ششم که بودم، مربی سرودی به مدرسه ما آمد و دانش‌آموزان را آزمود و به من پیشنهاد داد در کلاس‌های سرود شرکت کنم». این نوجوان با ورود به عرصه سرود مسیر جدیدی به رویش گشوده می‌شود تا جایی که از سال 98 آغاز به تمرین‌های تک‌خوانی می‌کند و حتی با این گروه سرود بین‌المللی راهی پیاده‌روی اربعین و اجراهای پاتوقی آوای رضوان مشهد در مناسبت‌های مختلف دو سال گذشته شده‌ و سرودهای آوای رضوان را در نقاط مختلف شهر از جمله صحن جامع رضوی اجرا کرده‌ است. صادقی ادامه می‌دهد: «اجرای سرود در مقابل بارگاه رضوی حس خوبی دارد. انگار داری وظیفه‌ات را برای امام رضا(ع) انجام می‌دهی. افتخار می‌کنم در این راه قدم برداشتم. حتی حالا که شرایط کرونایی است و مردم مثل گذشته امکان شرکت در مراسم عزاداری را ندارند، ما اجراهای خودمان را داخل خودروهایی مثل وانت‌بار به‌ طور سیار انجام دادیم و حال و هوای ماه محرم و صفر را به شهروندان منتقل کردیم». این نوجوان خاطراتی شنیدنی از همراهی‌ با گروه‌های آوای رضوان در مشهد دارد. همچنین علاقه خاصی به سرود «تا خراسان راهی نیست» مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی دارد تا جایی که ما را میهمان ترجیع‌بند این اثر می‌کند: «روحت آرام می‌شود با دل   در حریمش قدم که بگذاری /تا خراسان زیاد راهی نیست  چشم بر روی هم که بگذاری«.

نهضتی اثرگذار و فراگیر
بی‌شک این نوجوانان حنجره طلایی، مربیان و پشتیبان‌های خوبی همچون مصطفی علوی شکاری در کنار خود داشتند. علوی سرپرست و مربی گروه سرود «سوره آفتاب البرز» کرج است که آغاز فعالیتش در حوزه سرود به سال 1365 و دوران دفاع مقدس برمی‌گردد. وقتی با دوستانش گروه سرودی را در مسجد محله تشکیل دادند و راهی جبهه شدند. او بیان می‌کند: «دو سال قبل با دیدن پوستر فراخوان برگزاری نخستین جشنواره آکاپلا آوای رضوان در بستر فضای مجازی با فعالیت‌های آستان قدس رضوی در این حوزه آشنا شدم و تا کنون چهار دفعه برای شرکت در اجراهای پاتوقی سرود آوای رضوان در سطح شهر مشهد دعوت شدیم که مایه افتخارمان است». این دانش‌آموخته دکتری مدیریت فرهنگی و هنری با تأکید بر اینکه کار کردن با نوجوانان لذت‌بخش است، می‌افزاید: «اجرای چنین برنامه‌هایی بستری برای تخلیه انرژی و بروز و ظهور نوجوانان در قالب هنر زیبای سرود ایجاد می‌کند. همچنین با اجرای برنامه در مقابل مردم، حس بزرگی به آنان منتقل شده و راه پیشرفت‌شان در عرصه‌های هنری باز می‌شود. دامنه انتقال هنر در جامعه نیز از طریق نوجوانان اثربخش‌تر و گسترده‌تر است». او ادامه می‌دهد: «وقتی در ایام عزاداری، اجراهای پاتوقی سرود در سطح شهر انجام می‌شود گویی یک مداح حرفه‌ای در حال اجراست و فضای بسیار احساسی در مکان اجرا به وجود می‌آید تا جایی که بارها مردم پس از پایان برنامه از گروه خواستند دوباره برایشان سرودخوانی کند. حتی گاهی اعضای گروه‌های سرود از بازخورد مردم منقلب شده و با چشم‌های اشک‌بار اجرای خود را ادامه می‌دهند». این هنرمند از ظرفیت‌‌های خوب فضای مجازی و رسانه ملی برای پخش کلیپ‌های امام رضایی و نقش تأثیرگذار آن در اشاعه فرهنگ رضوی می‌گوید. او معتقد است: «مؤسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی با راه‌اندازی نهضت سرود در کشور کار بزرگی انجام داد چنان که با طراحی جشنواره آکاپلای آوای رضوان و لیگ سرود، جانی دوباره به گروه‌های سرود کشور بخشیده شد و سطح کیفی اجراها بالا رفت. آثار ملی و مذهبی ارزشمندی هم در این دو سال پخش شده است و مردم پس از سال‌ها غریبگی با سرود، اجراهای پاتوقی را دیدند. حتی امکان اجرای سرود در مراسم نماز جمعه فراهم شد. امیدوارم قداستی که در حوزه سرود کشور به واسطه فعالیت‌های آوای رضوان ایجاد شده است، همچنان حفظ شود«.

 

تاريخ: ۱۳۹۹/۷/۲۷