جلسه شعر رضوي (26 مهر 95)

 جلسه شعر رضوي (26 مهر 95)
جلسه این هفته شعر انجمن ادبی رضوي راس ساعت 17 با قرائت آیاتی از قرآن کریم در حرم مطهر رضوی- صحن جمهوری اسلامی برگزار شد.  
در این جلسه آقایان:  میرزایی، کارگر، عابد خراسانی، جوینی، فرد، مشرف، رحیمی، ناصری گلمکانی، شجری، بهنام، مقدم، دلخوش، خلیلی، حمید زاده، حسن نژاد، صیامی، فروندی، تربتی فیض آبادی، مهربان، نیک فرجام،   راد، عرفانیان، قهرمان، تجلی، سالاری، ناصری و لعل به خوانش سروده هایشان پرداختند.
در ادامه محمد جواد غفورزاده شفق، غلامرضا شکوهی، محمد علی سالاری ثانی و محمد نیک اعضای شورای شعر انجمن ادبی رضوی پس از نقد و بررسی اشعار قرائت شده، اثری از مهدی ایزد پناه را به عنوان شعر برگزیده این هفته معرفی نمودند.
ياد عاشورا
باز لطف دوست يارم مي شود
عاشقي آئينه دارم مي شود
واژه ي اشكي به خون آميخته
باز بر رخسار شعرم ريخته
باز فريادم زبان وا مي كند
ناله ره در سينه پيدا مي كند
عشق را با دل سرِ همراهي است
گفتگويم ذكر نار اللهي است
آتشي كز عضو عضوم منجلي است
عشـق مـولايم حسيــن بن علي است
ياد عاشورا غمم را تازه كرد
درد را در سينه بي اندازه كرد
اشك ها از ديده ام جاري شويد
پرچم سرخ عزاداري شويد
رنگ و رويي بر رخ آئينه نيست
ناله را صبر و سكون در سينه نيست
كاش اشك ما در اين ره توشه بود
چشم ما بر مـرقد شــش گوشه بود
كاش سر تا پا خدايي مي شديم
كاش ما هم كربلايي مي شديم
كربلا يعني مطاف اهل راز
روح ايمان، روح دين ، روح نماز
كربلا يعني خدا باور شدن
ميهمان ساقي كوثر شدن
كربلا يعني كمال بندگي
كربلا يعني شكوه زندگي
اي خوشا از غم نوايي داشتن
در دل خود كربـلايي داشتـن
كربلا را اي خوشا سير درون
بـا خبر گشتن ز سرّ كف و نون
كربلا يعني بسيط اشك و آه
كربلا يعني حسين و قتلگاه
كربلا يعني نواي آب آب
اشك در چشمان كلثوم و رباب
كربلا يعني خيامي سوخته
سينه هائي از عطش افروخته
كربلا يعني عبور از شطّ خون
معني انّا اليه راجعون
كربلا يعني كنار علقمه
گريه كردن در حضور فاطمه
باز لطف دوست يارم مي شود
عاشقي آئينه دارم مي شود
كاش سر تا پا خدايي مي شديم
كاش مـا هم كربلايي مي شديم
تاريخ: ۱۳۹۵/۸/۳