« اعجاز شایگان »

اعجازِ شایگانِ خدا؛ باقرُالعلوم
پاینده تر ز موج صدا؛ باقرُالعلوم
چون باز تاب چشمۀ خورشید می دمد
در انعکاس آینه ها، باقرُالعلوم
بارانی از ترانه فرو ریخت چون بهار
بر باغ تشنۀ دل ما، باقرُالعلوم
خورشیدوار در دل شب های عاشقان
آویخت چلچراغ صفا؛ باقرُالعلوم
گلواژه بر تلاوت لب های غنچه ریخت
با یک نگاهِ عقده گشا؛ باقرُالعلوم
از پای باغ حلقۀ زنجیر را گشود
همچون کلید باد صبا؛ باقرُالعلوم
شد آسمان سینۀ سجاد؛ غرق نور
سر زد ز مهد آینه تا؛ باقرُالعلوم
ای قامت خمیده ز آوارِ درد و داغ
بر زخم روح ماست دوا؛ باقرُالعلوم
آیینه ای ز پرتو خورشید عشق گشت
هر دل که داشت رابطه با؛ باقرُالعلوم

شاعر: غلامرضا شکوهی