کریم اهل بیت
اي كريم اهل بيت مصطفي
قطره اي از بحر جودت «هَل اَتي»
خُلق و خويت خُلق و خوي مصطفاست
عِلم و حِلمت شاهد اين مدعاست
اي نبي را، وي علي را نور عين
تو حسن نامي و در معنا حسين
زينت عرش علايي يا حسن
بر فلك فرمانروايي يا حسن
گرچه عمري ساختي و سوختي
مومنان را صبر و حلم آموختي
بوده اي از جان و دل تسليم دوست
گفتي آن خواهم كه خاطرخواه اوست
تيغ حِلمت كار صد شمشير كرد
راستي اسلام را تفسير كرد
خوش نكو گفته است اين بيت نكو
زينت اين شعر شد گفتار او
«تيغ حلم از تيغ آهن تيزتر
بل زِصد لشكر ظفرانگيزتر»
يا حسن اي مظهر صبر و رضا
شير حق و زاده‌ي شير خدا
راهت از راه برادر كي جداست
هر امامي در مسير كربلاست
هر زمان بود اقتضاي آن زمان
حق شود بر خلق با نوعي بيان
اي «شكوهي» در تنم تا جان بود
دين مـن از عترت و قرآن بود
|