اینجا شاعرانی از جنس ارادت‌های خود ما دورهم جمع می شوند با نام انجمن ادبی
رضوی تا شعرهای‌شان را به پیشگاه امام تقدیم کنند و دل‌هایی را هم هوایی کنند.
انجمن ادبی رضوی سال هاست همین جاست.دور و بر ارادت به آقا. از تاسیسش سالها می
گذرد.از سال 69 تا به امروز،شعرایی ولایی گرد هم جمع شدند تا اشعار آیینی خود را به
پیشگاه ائمه معصومین(ع) به خصوص حضرت رضا(ع) تقدیم کنند.
این انجمن جلساتش را بی وقفه در مضجع شریف امام برگزار کرد .اگر بخواهیم سری بزنیم
به تلاش‌های این بزرگان، می توان از ارتباط گسترده با شعرای ولایی کشور،جلسات نقد و
بررسی کتاب و شعر،برگزاری نشست های تخصصی ادبیات آیینی و کارگاه‌های تخصصی شعر
اشاره کرد. از جمله برنامه های انجمن برگزاری جلسات شب شعر در سطح گسترده است.
ملکوت هشتم عنوان شب شعری بود که در دهه کرامت گذشته، شاعران آیینی ، را گرد هم
آورد.
در ملکوت هشتم، می نشینیم کنار شورشعرهای این عزیزان...حرف‌هایشان هم شنیدنی است.
اگرنگران شعر آیینی باشیم، اولین دغدغه ما،آفت‌هایی است که آن را تهدید کند.این آفت
ها کدام است؟
سید علی موسوی گرمارودی می گوید: « مهمترین آفت شعر آیینی،غلو است.از یک سو
سوژه‌های شعر، معصومین(ع) هستند و از سوی دیگر یکی از آرایه های شعر،مبالغه است. و
نکند این آرایه به غلو بینجامد و شاعر به شرک بیفتد.و آفت دیگر در شعر آیینی غفلت
از وجه حماسی و ظلم ستیزی امام است. زندگی این بزرگواران سراسر دلیری و حماسه است و
نادرست است اگر قدرت پیکار و حماسه سازی های امام حسین (ع) کمتر دیده شود و مرتب از
مظلومیت ایشان در سوگواری ها گفته شود.»
محمد علی مجاهدی (پروانه) نیز در تایید موسوی گرمارودی می گوید :« از دیدگاه من نیز
دوآسیب مهم در شعر آیینی بزرگ نمایی و بی حرمتی کردن است.که متاسفانه این بی حرمتی
را ما در ترجیع بند نبوی عبدالرزاق اصفهانی نیز در توصیف معراج پیامبر می‌بینیم .»
و ادامه می دهد: «از مهم ترین تهدیدهای شعر رضوی نیز پافشاری و اصرار مکرر در غربت
امام رضا (ع) است.اینکه ابهت و عظمت و آشنایی ایشان به علوم مختلف را نبینیم و
ایشان را به یک حجره بدانیم کفرگویی و ندیدن حقیقت ایشان است.مثل آنکه مساله آهو
یکی از هزاران کرامت ایشان است اما شعرای ما تنها به استفاده از این مساله اصرار
دارند .البته هستند شاعرانی که به مناظرات علمی امام اشاره داشتند و تمام کرامات و
حقایق ایشان را در نظر داشته اند.»
- در استفاده تکراری از نمادها، سعید بیابانکی نیزمی‌گوید: «استفاده مکرر از
نمادهای کبوتر و گنبد و...این نمادها را سطحی کرده و نشانه آن است که مردم ایران
تنها همین شناخت را سطحی از امام خود را دارند. پس باید جشنواره ادبی به سمتی برود
که اشعار رضوی عمق بیشتری پیدا کند . و باید توجه داشت تنها عنصرعاطفه برای بیان
حقیقت در شعر کافی نیست.»
- محمد علی سالاری ثانی : «شعر مذهبی باید رنگ حماسی داشته باشد شاعر ولایی باید
معرفت داشته باشد و به حرفی که در شعر می‌زند باید مشرف باشد و اعتقاد داشته باشد.»
- یوسف علی میرشکاک چه می‌گوید؟ «میدانیم که شعر آیینی دو وجه مهم را همراه خود
دارد.یکی از جنبه صورت شعری و دیگری از نظر معنا. درحال حاضر وجه معنایی و محتوایی
شعرها تحت تاثیر روضه ها و نوحه هاست . بیشتر حول موضوعاتی است که روضه خوانان با
اغراق نقل می‌کنند بوده و این آسیبی است که شعر آیینی ما را تهدید می کند.
تهدید جدی دیگر وجود شاعرنماهاست.
شاعران جوانی که خود را در قالب شاعران آیینی جا زده‌اند و بدون درک درستی از
اعتقادات دینی ساحت معصومین(ع) را در سطحی‌ترین حالت ممکن پایین می‌آورند. برای
مثال شخصیت و حقیقت حضرت زهرا(س) را تا حد زنی پهلوشکسته که فدک را از او غصب کردند
پایین می‌کشند و اصلا محور اصلی ماجرا و دفاع ایشان از ولی زمان خویش را نادیده
می‌گیرند.\
جایگاه انجمن ادبی رضوی را در ادبیات ولایی کشور چطور می بینید؟
- محمد جواد غفورزاده (شفق): «موفقیت انجمن ادبی در طول این سال ها شناخته شده است
و حض ر شاعران پیشکسوت و جوان در کنار هم و نیز استقبال دوست داران شعر و ادب موجب
خیر و برکات است که باید به کشف استعدادهای جدید نیز روی آورد.
- سالاری ثانی : از پایه گذاران انجمن ادبی
رضوی ، می توان به افراد بزرگی چون استاد کمال،استاد صاحب کار، استاد سروی‌ها و
استاد شفق اشاره کرد واکنون نیز بزرگانی چون آقای برقعی و آقای پروانه در آن فعالیت
می کنند. انجمن سطح بالایی داشته و بارها بطور خصوصی خدمت مقام معظم رهبری رسیده
است. هرساله نیز با بودجه خود کتاب در اختیار جوانان گذاشته وهمواره در جهت جذب
آنها و ارتقای شعر آیینی تلاش می‌کند.»
- برقعی:«سخن گفتن نه آسان است اینجا ،برادرجان خراسان است اینجا، و واقعا خراسان
مهد ادبیات و شعر است.»
حرف آخر:
سالاری ثانی:
شاعرم از قبیله دعبل
می سرایم حدیث از دل
فخرم این بس که از خراسانم
آستان بوس کوی عشق جانانم
|