ای مهربان نشانی هر بی نشان بیا
ای بهتر از نسیم، تو از بیکران بیا
خورشید در زمین چو نگنجد پی ظهور
خورشید نُه فلک، تو دمی زِ آسمان بیا
همچون ستاره ها، پی مقصود خود روان
بنگر چگونه می رود این کاروان بیا
بیزار و خسته ام زِ غزل های بی حضور
زیباترین چکامه سرای جهان بیا
عمریست غم کشیدۀ هجرانم الغرض
گشتم دخیل درگه تو، الامان، بیا
بهر تسلّی گُل سرخی که پَرپَر است
ای منتهای عشق، امام زمان بیا
عمریست تا سروده دلم، ختمش این کلام
سرگشته ام زِ دوریت ای مهربان امام؛