کربلا ای مدفن مولای عشق
بوسه بر خاکت زند شیدای عشق
خاکی امّا برتری از آسمان
برتری از گنبد مینای عشق
خاک را بهتر زگوهر کرده ای
آفرین بر همت والای عشق
از تو می جوشد هزاران موج خون
کربلا ای بحر طوفان زای عشق
در دلت عباس را جا داده ای
آنکه باشد بهترین سقّای عشق
خاک تو خُم خانه ي عشق خداست
در تومی جوشد عجب صهبای عشق
بهتر از مُشک است بوی خاک تو
خوش بود آن بوی روح افزای عشق
کربلا ای قبله گاه عاشقان
ای زمینت مأمن ومأوای عشق
خون یاران حسین آن دم که ریخت
در تو جاری شد همه غم های عشق
قهرمان چشم امیدش سوی توست
ای حسین ای سرور و مولای عشق