دويد حادثه از كوچه ها به خانه رسيد
و شعله شعله به انبوهي از زبانه رسيد
ميان همهمه از بُغضِ مَرو رد شد و بعد
به گريه هاي هراسانِ كودكانه رسيد
درست لحظة بُهت جريحه دار زمين
زمان تلخ ترين حسرت زمانه رسيد
صداي ناله كه پيچيد كوچه باور كرد
كه چشم زخم خزان بر تن جوانه رسيد
وزيد كينه و دستي سياه بالا رفت
وزيد كينه و رگبار تازيانه رسيد
|