ای سَر نهاده بر حرمت سرفرازها
مخفی نماند از نظرت سوز و ساز ها

هم خواهر امامی و هم دختر امام
آری،خدای داده تو را امتیاز ها

تو دختر گرامی موسی بن جعفری
جویند چاره از کرمت چاره ساز ها

کوی ترا بهشت نخوانم که از صفا
قم را بود به جنت فردوس،ناز ها

تا آورند دامن لطف تو را بدست
آرند در حریم تو مردم،نمازها

قم پایگاه عِلم شد از احترام تو
بر او گذشت گر چه نشیب و فرازها

ای در حجاب و عفت و عصمت گشوده دست
بر حلّ مشکلات و به رفع نیازها

قم شاهد است داغ دلت را که داشتی
از دوری برادر،سوز و گدازها

سر تا بپا حقیقت،و آئینه ي دلت
هرگز کدر نشد ز غبار مجازها

معصومه ای و جلوه ئی از عصمت بتول
در جان توست ز آیت تطهیر رازها

دیدار کربلا و ورود بهشت را
دست گره گشای تو بخشد جوازها

آنجا که خوان لطف تو گسترده می شود
هستند میهمان تو،مهمان نواز ها

از خاطر "مؤیّد و سروی"تو پاک کن
گرد نفاق و کبر و ریا،حرص و آزها

شاعر: زنده ياد قاسم سرويها