هاشم شکوهی، شاعر آیینی و از پایه گذاران جلسه شعر انجمن ادبی رضوی موسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی، بعد از تحمل مدت طولانی بیماری دوشنبه شب 14 دی ماه 94، دار فانی را وداع گفت.
این پیشکسوت شعر آیینی خراسان که از سال 69 به همراه شاعرانی چون اکبرزاده، موید، شفق، سرویها، صاحبکار، کمال و خسرونژاد جلسه شعر انجمن ادبی رضوی را در کنار آرامگاه جودی پایه گذاری کرده اند، بعد از تحمل مدتی بیماری در سن 82 سالگی، درگذشت.

بال ملایک بود فرش عزای حسین(ع)
هاشم شکوهی در سال١٣١٢ در مشهد متولد شد. در کودکی نزد عارف بزرگ شیخ علی کاشانی ملقب به فریدالاسلام و نیز مدتی هم در محضر مرحوم آیت‌ا... حبیب‌ا... گلپایگانی درس اخلاق را فراگرفت و بیشترین تاثیر وی از عارف و شاعر دل‌سوخته، حیدرآقا تهرانی معروف به شیخ معجزه، بوده‌است. حتی در دوران خفقان آور طاغوت، شعر آیینی می سروده و عامل گرایش شاعران زیادی، به این سبک ادبی شعر بوده است.
«شکوه شعر- دفتر اول- منظر دل ها» در قالب های مختلف و «شکوه شعر- دفتر دوم- آیینه حکمت» در وصف امام رضا(ع)، کتاب های به جا مانده از این شاعر پیشکسوت شعر آیینی برای علاقه مندان می باشد.
از این شاعر دل‌سوخته شعر و نوحه‌های ماندگار بسیاری مانده‌است که مشهورترین آن این چندبیت است: چون به عزاخانه‌اش پا نهی آهسته نه/ بال ملایک بود فرش عزای حسین(ع)/ خنده‌‌کنان می‌رود روز جزا در بهشت/ هرکه به دنیا کند گریه برای حسین(ع)