به همت موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی، صد و پانزدهمین نشست تخصصی «عصر داستان» با عنوان «بافتن زنجیر داستان» برگزار شد.

در این نشست ادبی، که با حضور شماری از نویسندگان و علاقمندان به داستان‌نویسی در موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی واقع در خیابان کوهسنگی مشهد برپا شد، الهام فلاح، نویسنده و منتقد ادبی، نکاتی را درباره نگارش داستان مطرح کرد.
این بانوی نویسنده در جشنواره‌های مختلف از جمله در هفتمین دوره جایزه ادبی پروین اعتصامی  و  یازدهمین دوره جایزه ادبی جلال ال احمد جوایزی را کسب کرده است.

نقش تخیل و خلاقیت در نگارش داستان 

الهام فلاح، سخنان خود را با اجزای اصلی داستان یعنی سه بخش آغاز، میانه و پایان شروع کرد و گفت: این سه بخش اصلی در ظاهر بسیار ساده به نظر می رسد، اما وقتی نویسنده قصد نوشتن می کند متوجه می شود که توجه و اجرای این سه بخش اصلا آسان نیست.
وی افزود: دو عنصر تخیل و خلاقیت حرف اول را در نگارش داستان می زنند، زیرا این عناصر مهم می تواند مخاطب را با خود تا پایان همراه کند.
این نویسنده با اشاره به اینکه قصه‌ها، روایت خرده فرهنگ ها بوده و برآمده از فرهنگ عامه هستند، یاداور شد: در داستان، اتفاقی که در داستان رخ می دهد اهمیت ندارد، بلکه تغییری که در انسان می افتد و نوع برخورد او با آن اتفاق چگونه رقم می خورد، اهمیت دارد.

اهمیت بالای پلات در نگارش داستان 

فلاح با اشاره به اینکه داستان به چهار ستون احتیاج دارد، تصریح کرد: اولین ستون، پلات است، «پلات» یعنی سلسله اتفاق‌هایی که در داستان رخ می دهد و حتی برخی از داستان نویسان، «پلات» یا «پی رنگ» را حاوی تفاوت هایی می دانند که اتفاق‌های درون داستان را ایجاد می کند.
وی افزود: پلات چرایی داستان است؛ زمانی که مخاطب داستانی را مطالعه کندو وقتی به پایان این داستان رسید، کتاب را ببندد و با خود بگوید، نتیجه این داستان چه بود؟، این یعنی نویسنده در استفاده درست از پلات در نگارش داستان خود موفق عمل نکرده است. 
این نویسنده با اشاره به تنوع الگوهای پیوندها در داستان‌ها که مبتنی بر اهداف مشخص شده نویسنده در نگارش داستان هستند، یادآور شد: سمفونی مردگان با هدف جستجوی درونی نوشته شده، الگوهای پی رنگ مبتنی بر هدف ویژگی هایی همچون تلاش های پی در پی، سختی کشیدن فرد برای رسیدن به هدف و فداکاری او را دارد.

سوژه مناسب برای نگارش داستان 

فلاح اضافه کرد: برای همین است که بسیاری از نویسندگان دوست دارند براساس دردهای زندگی خود داستان بنویسند یا داستان زندگی خود را به روی کاغذ بیاورند، اما باید آنها به این نکته توجه کنند دردهای زندگی هر فرد برای خودش دردناک و بزرگ است و ممکن است برای دیگران این موضوع، دردناک یا بزرگ یا جذاب نباشد.
این نویسنده ادامه داد: نویسندگان باید به این نکته توجه کنند که آیا هر داستانی می تواند انگیزه ای برای خرید کتاب توسط مخاطب باشد؟
وی با اشاره به پی رنگ مبتنی بر تحول شخصیت در نگارش داستان، افزود: قهرمان در داستان هایی با محوریت چنین پی رنگ هایی نوشته می شود، به صورت مستمر با اتفاق های مختلف رو به رو می شود که شخصیت اصلی داستان متحول می شود، اما منظور از تحول شخصیتی، عموما رستگار شدن و تحول مثبت نیست، بلکه می تواند تحولات مختلف شخصیت اصلی داستان را در پی داشته باشد.

پی رنگ اپیزودیک    

این نویسنده با اشاره به اینکه سریال هایی مانند خانه سبز و همسران دارای داستان هایی با محوریت پی رنگ اپیزودیک است، گفت: در این داستان ها، شخصیت ها در قسمت اول معرفی می شوند و اگر از اواسط داستان، مخاطب آن را ببیند، داستان اولیه را متوجه نمی شود.
فلاح با اشاره به اینکه عموما داستان‌های طنز، با این پی‌رنگ نوشته می شوند، تصریح کرد: برای نویسنده ای که بخواهد کتاب های اول و دوم خود را با پی‌رنگ اپیزودیک بنویسد، نگارش این نوع داستان ها بسیار سخت خواهد بود. 
وی خاطر نشان کرد: پی رنگ اپیزودیک برخلاف پی رنگ پیوسته، ذهن مخاطب را بیشتر با خود درگیر می کند.
گفتنی است؛ در این جلسه، برخی از داستان نویسان موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی، نظرات خود را در خصوص نکاتی که توسط این بانوی نویسنده مطرح شده بود، مطرح کردند.