به همت موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی، صد و هفدهمین نشست «عصر داستان» با حضور نفیسه مرشدزاده نویسنده، مترجم و ویراستار و مدیر نشر اطراف برگزار شد.

جلسه‌ای دیگر از سلسله نشست‌های «عصر داستان»، با حضور نفیسه مرشدزاده، نویسنده، مترجم، ویراستار و مدیر «نشر اطراف» با حضور شماری از داستان‌نویسان و علاقمندان به ادبیات داستانی در موسسه آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی برپا شد.

جابجایی ۳ روایت در داستان نویسی

نفیسه مرشدزاده در این نشست اظهار کرد: خواهرم در یکی از تابستان ها دفتر انشایم را به حوزه هنری پست کرد، آن زمان من دختری نوجوان و دبیرستانی بودم و خانواده ام با این موضوعات ارتباطی نداشت، در آن زمان وقتی یک نامه دعوت از سازمان حوزه هنری برایم رسید که مرا خیلی دوق زده شدم. 
وی با اشاره به اینکه وقتی در جلسه‌ای که در حوزه هنری کشور حضور یافتم، تمام مدیران آن زمان حوزه هنری کشور از جمله قیصر امین پور در این جلسه حضور داشتند، بیان کرد: در این جلسه آنها کتاب‌هایی را برای من در نظر گرفتند تا نویسندگی را با مطالعه این کتاب‌ها شروع کردم. 
این بانوی نویسنده با اشاره به اینکه نویسنده ایرانی برای نگارش داستان، نیاز به تجربیات و موضوعات گسترده دارد، افزود: این دو محور باعث شد من وارد روایت مستند و داستان شوم، روایت مستند به واقعیت جامعه بسیار نزدیک است؛ از این رو برایم بسیار جذاب بود. 
مرشدزاده بیان کرد: مطالعه کتاب‌های مختلف داستان باعث می شود، قالبی در ذهن نویسنده ایجاد شود که در بسیاری از روایت ها و دورترین بخش‌هایی که اصلا فکرش را نمی‌توان کرد، به نویسنده کمک می کند. 
به گفته وی، این قالب ایجاد شده در ذهن نویسنده می تواند به عنوان یک مدل اولیه در نگارش داستان به نویسنده کمک کند. 
این نویسنده با اشاره به اینکه به طور اشتباه همواره به روایت مستند، «روایت» گفته می شود اما این طور نیست، تصریح کرد: روایت، با عنوان بیان موضوع برای فهم جهان است؛ بنابراین نویسندگان باید بدانند بین «روایت» و «روایت مستند» تفاوت هایی وجود دارد و این دو باهم یکی نیستند. 

تفاوت جستار با روایت در داستان‌نویسی

مرشدزاده اظهار داشت: جستار یک نوع نگارش داستان است که با روایت کاملا متفاوت بوده اما یکی از قالب‌های جستار، روایتی است که با جستار هم پوشانی دارد. 
این نویسنده با اشاره به اینکه داستان، روایت یک نوع خیال است اما جستار سعی می کند یک مضمون را در قالب یک فرم بیان کند، گفت: داستان ممکن است در یک بخشی موضوعی را روایت کند، اما جستار نوعی روشن کننده مضمون است که آن را جستجو می کند و نتیجه این جستجو را در روایت، در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد. 
وی با اشاره به اینکه جستار باعث می شود افق های روشنی به مخاطب ارائه شود، بیان کرد: اینکه این مدل داستان ها بتواند در مخاطب اثر بگذارد به مدل نگارشی و خلاقیت نویسنده بستگی دارد، نگارش داستان فرمول مشخصی ندارد، تمام ویژگی‌های یک داستان، به خلاقیت نویسنده در نگارش آن بستگی دارد. 

لزوم انتخاب هدف مناسب توسط نویسنده 

این بانوی نویسنده با اشاره به اینکه به نظرم در نگارش داستان به الهام گرفتن خیلی زیاد توجه کرده‌ایم، اضافه کرد: الهام گرفتن برای نگارش داستان مهم است، اما باید به بخش‌ها و مباحث دیگر هم توجه کنیم.
مرشدزاده بیان کرد: اگر برخی از نویسندگان صرفا به خاطر کسب نتیجه به نوشتن روی آورده اند، هدف درستی را انتخاب نکرده اند، زیرا در نگارش داستان، نتیجه گرفتن ضرورتی ندارد. 
وی ادامه داد: به نظرم رمان با زاویه پرداختن به مباحث دینی وقتی نوشته می شود عنوان دینی به خود می گیرد.
مرشدزاده در پایان خاطر نشان کرد: اگر نویسنده با خلق اثر هنری به نگارش بپردازد هم به خودش کمک کرده چون او به خودآگاهی می رسد، هم اثری که می‌نویسد اثرگذاری بیشتری خواهد داشت.