«يا فاطمه الزهرا (س)»
مهي كه مهر فلك وام دار طلعت اوست                 
اساس خلقت عالم به پاس خلقت اوست
به ساحت كرمش سجده مي برد جبريل               
امين وحي خدا مفتخر به خدمت اوست
بهشت رايحه اش از شميم فاطمه است                    
كه راز و رمز ورودش فقط ‌مودّت اوست
مقام و مرتبتش بس كه سوره ي كوثر                           
ز مصدر احديت بـه شأن و حرمت اوست
پيمبران سلف را به عرصه ي عرصات                         
تمام ديده ي اميد بر كرامت اوست
به شأن اوست حديث مقدس ثقلين                       
نزول آيه ي تطهير در شرافت اوست
به خاك درگه او بوسه مي زند خورشيد                
سپهر عقل و خرد مات از نجابت اوست
علي ولايت مطلق امام خوبي ها                           
به ظلّ  مكرمت و پرتو حمايت اوست
دو نور ديده ي او گوشواره ي عرشند                            
رواق عرش ‌مزّين به نور حضرت اوست
يگانه عصمت كبري كه زينب كبري                  
گلاب عصمت و آئينه ي بلاغت اوست
دفاع او ز ولايت به دهر ثابت كرد                            
كه اعتلاي امامت ز صبر و همت اوست
صفاي گلشن سرسبز احمدي زهراست                   
بهار، مكتب توحيد از طراوت اوست
بتول كوثر قرآن و ياس ياسين است                        
كه نُه رواق فلك ‌روشن از جلالت اوست
تو قطره اي و كجا پي بري به اقيانوس                   
كه اين چكيده ي «مقدم» هم از عنـــايت اوست