همزمان با سي‌وچهارمين سالگرد پيروزيانقلاب اسلامی و نيز به یادبود زنده‌ياد
قاسم سرویها، شاعر پيشكسوت شعرآيینی خراسان،شب شعر «حديث بهار» با حضور شعراي
برجسته كشوري،شعردوستان و مداحان به همت انجمن ادبي رضوي موسسه آفرينش هاي هنري در
تالار مركز همايشها و نمايشگاه هاي آستان قدس رضوي در عصر روز یک‌شنبه 15 بهمن ماه
سال جاري برگزارشد.
در این مراسم، شاعرانی ازجمله محمدعلی مجاهدی (پروانه)، سیدرضا موید، محمدجواد
غفورزاده (شفق)، مصطفی محدثی خراسانیو ديگر شاعران برجسته استان و... حضور داشتند.
پس از قرائت آيات قرآن كريم توسط قاري بين المللي آقاي مهندس عليزاده ،در ابتدای
این نشست نماهنگي درباره زنده ياد قاسم سرویها پخش شد که ازسوي موسسه آفرینشهای
هنری آستان قدس رضوی تهیه شده بود .
پس از خوش‌آمدگویی علی ثابت‌نیا، مدیر عامل موسسه آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی و
توضيحاتي در خصوص تاريخچه انجمن ادبي رضوي، سعید بیابانکی، مجری این مراسم از
حاج‌محمود اکبرزاده رئيس كانون مداحان و شاعران آييني مشهد مقدس دعوت کرد تا
خاطراتی را از قاسم سرویها برای حاضران بیان کند.
شعر آيينی به کجا می‌رود؟
محمدعلی مجاهدی (پروانه) شاعر بعدی این مراسم بود که آسيب شناسي شعر آييني را مطرح
كرد وگفت: دلنگرانی‌ها و دلشوره‌هایی دارم که نمی‌گذارد شعر بخوانم؛ قبلاً هم این
دلشوره‌ها را در محافل دیگر بیان کرده بودم، اما بی توجه و بی‌خیال از کنار آن
گذشتند.
وی افزود: الان به‌تازگی هفته وحدت به پایان ر سیده است، اما وحدت از خود ما، شعر،
اندیشه، کردار و گفتار ما قابل درک است؛ متاسفانه شاعر ما شعری می‌گوید که خواست
وهابیت است و آب به آسیاب دشمن می‌ریزد.
مولف كتاب «در محضر لاهوتیان» ادامه داد: نمونه‌هایی از شعرهای مثلا آیینی را
می‌بینیم که باعث نگرانی است؛ آیا شعر دینی کشور باید این باشد؟ شاعران جوان ما به
کجا می‌روند؟ من احساس وظیفه می‌کنم و نمونه‌هایی از این اشعار را بدون ذکر نام
شاعر و کتاب و ناشر برایتان می‌خوانم.
وی افزود: این شعر را یک شاعر جوان در وصف حضرت زهرا (س) سروده است: «می‌رفت تا خدا
بشود عمر امان نداد/ یعنی کجا رسد به دو عالم زن این‌چنین» (!) یا در بیت‌های بعدی
همین شعر می‌خوانیم: «گر پیمبر نشد او ذوق ربوبیت داشت/ گر خداوند نشد نیز به تقدیر
نبود»(!) واقعا این شعرها قابل تايید است؟ همین‌ها دستاویز وهابیت می‌شود. آیا بعد
از 34 سال شعر آيینی ما باید به اینجا برسد؟ این‌ها پامال‌کردن خون هزاران شهید و
کفران نعمت است.
شاعر مجموعه «آسمانی‌ها» در ادامه گفت: من با هیچ‌کس خرده حساب ندارم و تنها از روی
نگرانی این مسائل را بیان می‌کنم. این بیت نمونه‌ای دیگر از همین انحراف است: «تو
کیستی که لبت تا ز روی لب می‌رفت/ علی هم از سخن تو عقب عقب می‌رفت» (!) واقعا جالب
است، این شعرها هم ازنظر ساختار لفظی و هم غنایی و محتوایی مشکل دارد، اما می‌بینیم
که کتاب‌های این‌چنینی بارها تجدید چاپ می‌شود، سپاه می‌خرد، ارشاد می‌خرد،
آموزش‌وپرورش می‌خرد و در همین نظام به این تفکرها پروبال داده می‌شود.
مجاهدی بعد از ذکر موارد دیگری از کج‌روی‌های شعر آيینی، افزود: بیشتر این
کج‌‌روی‌ها مربوط به شاعران جوان تهران است و در استان‌های دیگر کم هستند، اما
کانون شاعران و مداحان کشور در این زمینه چه کرده است؟ باید گزارش بدهد. من این
صحبت‌ها را به وزیر ارشاد هم گفتم، اما اتفاقی نیفتاد. وقتی به یک ناشر اجازه خاص
می‌دهند که کتاب‌هایش را قبل از نشر خودش بررسی کند، همین می‌شود. چه اتفاقی دارد
می‌افتد و نقش این‌ها چیست؟ خدا می‌داند!
وی خاطرنشان كرد: این مسائل همانند خوره و آفت به جان شعر ریشه‌دار مذهبی ما
افتاده‌اند؛ مداحان باید بیشتر دقت کنند و هر شعری را نخوانند.
پس از استاد محمد علي مجاهدي،سیدرضا مؤیدمداح و شاعر پیش‌کسوت مشهدی میهمان بعدی
نشست بود و پس از بیان این نکته که «استاد سرویها به حق مشوق و استاد بنده بودند»،
ترکیب‌بندی درباره انقلاب خواند.
خیز و بنویس در رساله خون
شرح جانبازی سلاله خون ...
پیش رفتند تا به دشت ظفر
زیر رگبار مرگ و ژاله خون ...
ماه بهمن طلیعه عید است
دهه فجر، فجر امید است
انقلابي که روح دین دارد
چه غم از کید خائنین دارد
...
مصطفی محدثی خراسانی، شاعر میهمان این مراسم نيز گفت: وقتی از کوران فضای ادبی مشهد
دور شدم و با كل کشور ارتباط پيدا كردم، به این واقعیت رسیدم که شاعران جوانی که پس
از انقلاب در مشهد بالیدند، کمتر بعدها از لحاظ فکری و شعری تلفات داشتند
وی افزود: خوشبختانه در خراسان اولین مدیر فرهنگ و ارشاد بعد از انقلاب استاد
سرویها بود که هم شاعر و هم دلسوز شاعران بود؛ فضای صمیمی و ارتباط خوب شاعران
پیش‌کسوت و جوان انقلاب باعث شد که شعر خراسان رشد چشمگیری داشته باشد و امروز هم
شاعران جوانی از این استان در کشور فعالیت می‌کنند.
محدثی در پایان دو رباعی و یک چارپاره با موضوع انقلاب برای حاضران خواند.
خورشید اگر به مهر تابنده شده است
وز عطر بهار شهر آکنده شده است
تغییر نیامده است در لیل و نهار
ذرات تو در جهان پراکنده شده است
محمد نیک، شاعر بعدی این مراسم نيز با بیان اینکه استادان خراساني با دقت زيادي که
دارند سال‌هاست از انحراف شعر آيینی جلوگیری کرده‌اند، گفت: در استان خراسان از
شعرهایی که آقای پروانه به‌عنوان نمونه ذکر کردند، پیدا نمی‌شود. وی در پایان یک
غزل نيز خواند.
نوای شعر و طرب سر نمی‌کنید چرا
به پا قیامت دیگر نمی‌کنید چرا
سپیده سر زده و آفتاب بیدار است
سری ز خواب گران بر نمی‌کنید چرا ...
غلامرضا شکوهی، شاعر بعدی این شب شعر بود تا حدیث بهار را زمزمه کند.
ذکر پابوس شما از لب باران می‌ریخت
ابر هم زیر قدم‌های شما جان می‌ریخت...
محمدعلی سالاری و محمدجواد غفورزاده شفق ، شاعران پایانی این مراسم بودند تا
شعرهایشان را برای حاضران بخوانند و از زنده‌ياد قاسم سرویها یاد کنند.
اين مراسم در ساعت 30/18 روز يك شنبه در تالار همايش ها و نمايشگاه هاي آستان قدس
رضوي آغاز و تا ساعت 21 ادامه داشت.
|