شاعر و طنزپرداز مطرح کشور در سومین نشست تخصصی انجمن «عصر طنز» مؤسسه آفرینشهای هنری آستان قدس رضوی بر لزوم نگاه متفاوت طنزپردازان به رویدادهای عامیانه جامعه تأکید کرد.
قاسم رفیعا در این نشست که با موضوع «طنز عامیانه و طنازان بی‌نام و نشان» و با حضور جمعی از طنزپردازان و علاقه‌مندان بعدازظهر سه‌شنبه 22 خردادماه در مکتب هنر رضوان مشهدمقدس برگزار شد، اظهار کرد: این موضوع را برای نشست انتخاب کردم، چراکه بسیاری از موضوعات طنز از مردم کوچه و خیابان سرچشمه می‌گیرد.
وی ادامه داد: در واقع، انتخاب این موضوع به گونه‌ای ابراز تعهد به نسلی است که خودشان را طنزپرداز نمی‌دانند، نان طنزپردازی را هم نمی‌خورند، اما منابع اصلی طنزپردازان برای پرداختن به مقولات مختلف هستند.
رفیعا بیان کرد: به عبارتی، یک فرد معمولی می‌تواند زمینه طنز را برای طنزپردازان فراهم کند از این رو، به دنبال یافتن چنین افرادی در جامعه باشید که این استعدادها و توانمندی‌ها را در کلام و رفتار خود دارند. در حقیقت، برخی افراد متوجه نیستند که ماجرای طنز تعریف می‌کنند، اما طنزپردازان می‌توانند این ماجراها را به اثر طنز تبدیل کنند.
این طنزپرداز بنام خراسانی با اشاره به مثال‌هایی در این خصوص گفت: یکسری رویدادهای عامیانه در فضای جامعه ما جریان دارد که اگر طنزپرداز شامه قوی برای استفاده از آن‌ها داشته باشد، از کنار آن‌ها بی‌تفاوت عبور نمی‌کند و با نگاهی متفاوت به این رویدادها می‌تواند سوژه طنز پیدا کند.
وی افزود: چنین سوژه‌های طنزی در فضای اجتماعی ما فراوان است و باید آن‌ها را درست دید و بخاطر سپرد. همچنین اگر خاطره و ماجرای جذابی می‌شنوید، آن را یادداشت کنید.
اهمیت تجربیات در خلق آثار طنز
رفیعا تصریح کرد: همچنین از هر فضا و رویدادی تجربه داشته باشید، آن تجربه در نوشتن به دردتان می‌خورد، به خصوص که تجربه علاوه‌بر این‌که پدر علم است، به نظرم پدر مطالعه نیز است.
وی گفت: یک طنزپرداز با هنر خود می‌تواند به چنین رویدادهایی شاخه و برگ بدهد و یک حادثه جدید در اصل آن رویداد ایجاد کند و بر جذابیت رویداد بیفزاید. در این میان، گاهی رها کردن مخاطب در اوج داستان یا نگفتن پایان داستان می‌تواند طنز باشد، البته این امر به هنر طنزپرداز بستگی دارد.
این شاعر و طنزپرداز ادامه داد: یک طنزپرداز با وجود آن‌که بسیار خلاق و توانمند است و ارتباط خوبی با جامعه دارد، اما گاهی امکان خنداندن مخاطبانش را ندارد.
وی افزود: طنزپردازان در داستان‌ها و روایت‌های طنز می‌توانند خود را به جای شخصیت اصلی روایت بگذارند و با آن شخصیت هم‌ذات‌پنداری کنند، در این حالت مخاطبان با این آثار احساس صمیمیت می‌کند، چون انگار طنزپرداز داستان خودش را برای آنان تعریف می‌کند.
اهمیت شناخت و انتخاب کلام برای بیان طنز، بهره‌گیری از رویدادهای زندگی روزمره برای یافتن سوژه‌های طنز، امکان تبدیل تراژدی در اوج به طنز، عدم ارتباط خوب شاعران جوان امروزی با جامعه، چگونگی رعایت خطوط قرمز در خلق آثار طنز و...، از دیگر نکاتی بود که در سومین نشست تخصصی انجمن عصر طنز مطرح شد.
همچنین تنی چند از طنزپردازان ضمن بیان دیدگاه‌ها و تجربیات خود، تعدادی از شعرهای طنزشان را در این نشست خواندند که مورد نقد و بررسی حاضران قرار گرفت و خوانش شعری طنز توسط رفیعا نیز پایان‌بخش این محفل بود.