به مناسبت ماه محرم، ویژه‌برنامهٔ عاشورایی «آه و راه»، از تولیدات مؤسسۀ آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی، با محوریت نگاه رضوی به قیام عاشورا و فرهنگ مقاومت، با بخش‌هایی متنوع، هر شب ساعت 20، از شبکه 4 سیما، میهمان دل‌های سوگواران حسینی، است.

کارشناس علمی قسمت هفتم این برنامه تلویزیونی، حجت‌الاسلام دکتر سید ابوالقاسم حسینی زیدی، عضو هیئت‌علمی و معاون فرهنگی - دانشجویی، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، بود که باتوجه‌به روایتی از امام رضا (ع) به تبیین «عظمت واقعۀ عاشورا و شرایط عاشورایی شدن»، پرداخت.

نیت قلبی، شرط رسیدن به ثواب یاران امام حسین (ع)

حجت‌الاسلام حسینی زیدی، در ابتدای سخنان خود، به نقل روایت امام رضا (ع) پرداخت و گفت: حضرت رضا (ع) به ریان بن شبیب، فرمودند: «ای پسر شبیب، اگر می‌خواهی ثوابی مانند کسانی داشته باشی که همراه حسین بن علی (ع) شهید شدند، هرگاه به یاد او افتادی بگو: ای‌کاش با آنان بودم و به فوز عظیم می‌رسید.»
وی با اشاره به اینکه این حدیث، راهی را برای ما باز می‌کند که در عین دوری زمانی و مکانی از کربلا و واقعۀ عاشورا، بتوانیم در ثواب شهدای این واقعه شریک شویم، تأکید کرد: حضرت رضا (ع)، در این روایت، به نکات مهمی اشاره می‌کنند. اهمیت و ارزش نیت از جمله مواردی است که از این روایت مستفاد می‌شود.

میل باطنی؛ زمینه‌ساز تحول درونی

حسینی زیدی با بیان اینکه، نیت و آرزوی واقعی و قلبی نسبت به همراهی امام حسین (ع)، باعث می‌شود فرد در ثواب یاران امام (ع) شریک شود، تصریح کرد: این صرفاً یک آرزو نیست، بلکه به معنای وفاداری و هم‌ذات‌پنداری با اباعبدالله (ع) و شهدای عاشوراست؛ جملۀ «یا لیتنا کنت معهم فافوز فوزاً عظیماً» باید به‌عنوان یک محرک در درون انسان، برای تحول درونی باشد. 

لزوم اقدام عملی

عضو هیئت‌علمی دانشگاه رضوی، با بیان اینکه گرچه این عبارت و نیت باطنی شرط لازم برای رسیدن به فوز عظیم است؛ اما شرط کافی نیست. برای همراه شدن با امام حسین (ع) اقدام عملی هم لازم است. بیان امام رضا (ع) به یک یادآوری عملی دائمی، اشاره دارد. 
وی، ادامه داد: یادآوری و حمایت از مظلومان و مستمندان باید به اقدام دائمی تبدیل شود. امام رضا (ع) می‌خواهند به ما یادآوری کنند که بر اساس حرکت امام حسین (ع) در زندگی فردی و اجتماعی عمل کنیم. ببینیم باتوجه‌به واقعۀ عاشورا، اگر امام حسین (ع) در اتفاقات اخیر حضور داشتند، در کدام جانب، قرار می‌گرفتند. 
حسینی زیدی با تأکید بر اینکه برای رسیدن به آن فوز، اقدامات عملی متعددی نیاز است، تصریح کرد: تبعیت از آموزه‌های امام حسین (ع)، مبارزه با ظلم و ستم، کمک به نیازمندان و مظلومان عالم، خودسازی و اصلاح نفس و... از جمله مواردی است که می‌تواند ما را در همراهی با سیدالشهدا (ع) در مسیر ایشان قرار دهد و با امام (ع)، همراه کند. 
وی، خاطرنشان کرد: امام رضا (ع) می‌خواهند به ما بفهمانند که نیت مانند بذری است که باید در زمین عمل صالح قرار گیرد تا راهنمای ما در مسیر صحیح، باشد.

شعر و روایت
در بخش شعرخوانی آیینی برنامه «آه و راه»، علی سمرقندی، شعری در رثای امام حسین (ع) و عاشورا با مطلع: 
 «امشب چقدر سیاه و تاریک شده است/ انگار دوباره قصه نزدیک شده است»، قرائت کرد.
در بخش دل‌نوشته، متنی ادبی باتکیه‌بر روایت امام رضا (ع) دربارۀ چگونگی همراهی با کربلا خوانده شد که بخشی از آن به این شرح بود: امروز نبرد تغییر کرده است. جنگ نابرابر و پیچیده میان ایران و اسرائیل مستکبر در جریان است. دشمنی که بازور و کینه امنیت و آرامش ملت ما را هدف قرار داده است. اما همان‌طور که امام و یاران با وفایش در برابر ظلم زمان خود ایستادند و جان‌فشانی مسیر عدالت را روشن کردند، جوانان این سرزمین هم امروز در جبهۀ مقاومت، باایمان راسخ و شجاعت مثال‌زدنی، ایستاده‌اند.
 آنها پرچم‌داران راه عاشورا و دفاع از ارزش‌ها هستند. یالیتنی کنت معهم فأفوز فوزاً عظیماً، یک دعوت برای حضور در میدان حق و مقاومت در برابر دشمنان است.

شهادت خانوادگی

موشن‌گرافی این برنامه به دانشمند شهید «دکتر سید مصطفی ساداتی و خانواده‌اش» اختصاص داشت و تصریح شد: در گرماگرم وعدۀ صادق، بهت‌زده فروریختیم که مگر می‌شود یک خانواده با هم شهید شوند؟! 
نمی‌دانیم کدام یک زودتر شهید شد و بقیۀ خانواده را به آسمان فراخواند، اما می‌دانیم همانطور که امام حسین (ع) خون علی اصغر را به آسمان پاشید و فرمود:« خدا می‌بیند» ، این شهادت‌ها و این شهادت خانوادگی را هم خدا می‌بیند و نظاره‌گر این مصائب است. می‌بیند و به خون شهید برکت می‌دهد و روزی خون‌های به ناحق ریخته، گریبان ظالمان را خواهد گرفت. در ملکوت اعلی جز شهید زنده نیست و حیات دیگران اگر هم باشد، به طفیل شهداست. 

نمایش عاشورایی

در ادامه برنامۀ «آه و راه»، نمایشی کوتاه با عنوان «قیمۀ نذری» با بازی جلال کریم‌زاده، به اجرا درآمد. 
این نمایش از زبان پدر خانواده‌ای روایت می‌شود که نذر دارد هر سال در عاشورا و تاسوعا، در مشهد، قیمه نذری بدهد. ولی به دلیل سختی معیشت مردد است که به مشهد برود یا نه که همان شب، اسرائیل به تهران حمله می‌کند. 
فردای آن روز، رفیق بازاری‌اش به او می‌گوید باید نذرت را ادا کنی و به مشهد بروی. در مشهد دوستی دارد که هر سال مهمان او می‌شوند و با هم نذری را ادا می‌کنند. نزدیکی‌های مشهد، دوست مشهدی‌‌اش به او زنگ می‌زند و می‌گوید رفیق بازاری‌ات خرید نذری تو را ادا کرده و گفته خوابت را دیده است. قیمۀ نذری تاسوعا و عاشوری امسال، از همیشه خوش‌عطرتر، شده است.