شب گذشته جلسه نقد و بررسی نمایش" قصه سارا و نذر آقا بزرگ " با حضور کارگردان نمایش و حسین زاهدی نامقی به عنوان کارشناس و مجری جلسه برگزار شد . به گزارش روابط عمومی موسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی، شب گذشته و در حاشیه دومین فستیوال تئاتر کودک و نوجوان آهوانه جلسه نقد و بررسی نمایش " قصه سارا و نذر آقا بزرگ " با حضور مهدی سیم ریز نویسنده و کارگردان نمایش ، حسین زاهدی نامقی از نویسندگان حوزه کودک و نوجوان که بعنوان مجری و کارشناس در جلسه حضور داشتند و جمعی از هنرمندان تئاتر کودک و علاقمندان برگزار شد . در ابتدای این جلسه حسین زاهدی احترام به بچه ها را احترام به زندگی ، آینده و صلح و دوستی خواند و گفت: کسانی که برای بچه ها کار می کنند در هر عرصه ای خاصه فرهنگ و هنر، راهشان و کارشان به معنایی عبادت است و من از تمام دوستان هنرمندی که در این فستیوال شرکت داشتند تشکر می کنم . وی در ادامه درباره ی مهدی سیم ریز نویسنده و کارگردان نمایش قصه سارا و نذر آقا بزرگ گفت : من در چند سال اخیر شاهد رشد و پیشرفت ایشان در هر دو ساحت نویسندگی و کارگردانی بوده ام و گواه این پیشرفت جوایز متعددی است که ایشان در هر دو حوزه دریافت کرده اند . حسین زاهدی در ابتدا از حضار خواست تا در مورد فصل شروع نمایش صحبت کنند و این سوال با سوالی از سوی مخاطبین در مورد تفاوت فصل شروع نمایش با نقطه شروع نمایش مواجه شد. وی در پاسخ عنوان کرد: فصل شروع نمایش لحظه ای است که مخاطب با نمایش مواجه می شود یعنی اولین صحنه ای که مخاطب می بیند اما نقطه شروع نمایش مربوط به نویسنده است یعنی لحظه ای که جرقه نوشتن یه نمایشنامه در ذهن نویسنده زده می شود و به سه شکل نویسنده وارد حوزه نوشتن می شود 1. شروع با موضوع 2. شروع با کارکتر 3. شروع با وضعیت غلامرضا محمدی یکی از کارگردانهای تئاتر کودک در پاسخ گفت : من قبول دارم که روایت و روایتگری یکی از عناصر مهم تئاتر کودک و نوجوان است اما به شرط اینکه این روایتگری کارکرد داشته باشد و مخاطب را به سوی نمایش جذب کند . وی درادامه گفت: من با شروع این نمایش موافق نبودم ، اگر این نمایش بدون روایتگری شروع می شد نیز به گمان من مخاطب چیزی از دست نمیداد . ایزانلو رییس بخش موسسات فرهنگی دبیرخانه شورای عالی فرهنگی آستان قدس رضوی نیز که در جمع حاضربود پیشنهاد کرد: محتوا ی نمایش باید به گونه ای انتخاب شود که به راحتی بتوان آنرا به مخاطب کودک انتقال داد در واقع باید تئاتر برای کودک قابل فهم و درک باشد. حسین زاهدی در توضیح کوتاهی برای ایشان و حضار توضیح داد که این نمایش برای گروه سنی نوجوان درنظر گرفته شده است و قاعدتا مخاطب نوجوان در درک این مفاهیم مطرح شده در نمایش با مشکلی مواجه نخواهد شد . یکی دیگر از حاضرین در جمع ضمن تشکر از کارگردان و عوامل برای اجرای زیبایشان در مورد دیالوگ های قصه گفت: به اعتقاد من این دیالوگ ها می توانست کمی مناسب تر از لحاظ سنی نوشته شود یعنی در مورد بازیگری که نقش کودک را بازی می کرد می شد دیالوگ های مناسب تری نوشت و همچنین درصحنه هایی که راوی صحبت می کرد، اگر کمی تصویر هم بکار برده می شد مناسبت تر بود. مهدی سیم ریز در ابتدا ضمن تشکر از حضار اجرای نمایش را به پدر و مادرش تقدیم کرد و سپس از بازیگرانش به خاطر حضورشان و تلا ششان تشکر کرد وی افزود:حسین طاهری از بزرگان تئاتر مشهد است و من افتخار می کنم که طی این سه سال که ایشان در نمایش های من بازی داشته اند در واقع از محضر ایشان استفاده کرده و درس گرفته ام ومن خیلی خوشحالم که می توانم به بازیگرانم اعتماد کنم و حتی زمان نوشتن نیز می دانستم که این نقش ها را چه کسانی برعهده خواهند داشت و بخشی از دیالوگ ها را به خود آنها محول کرده ام . وی در مورد سوالات مطرح شده نیز توضیح داد که نقطه آغاز نمایش برای من چهار حدیث از امام رضا بود که این متن برای آن چهار حدیث نوشته شد اما در مورد فصل شروع نمایش باید عرض کنم که اگر روایتگر از ابتدای داستان حذف می شد دو مسئله ابتر می ماند اولین مسئله فوت آقا بزرگ بو د و مسئله دوم سفر سارا از یک شهر به شهر دیگر، بنابراین لازم بود که این دو مسئله برای مخاطب نوجوان ما در ابتدا روشن شود. وی همچنین ایرادی که بر تصویری نبودن بخش راوی وارد شد پذیرفته و گفت: در اجراهای اولیه این نمایش در صحنه روایت راوی در یکی از قابها آقا بزرگ نشسته است که این قاب به پیشنهاد آقای طاهری بازیگر این نقش در اجراهای پشت سر هم فستیوال به منظور سرعت دادن بیشتر به جابجایی صحنه ها برداشته شد. حسین زاهدی به عنوان حسن ختام جلسه گفت: به اعتقاد من مهدی سیم ریز یکی از سرمایه های تئاتر کودک و نوجوان مشهد است و من یقین دارم علی رغم همه ی بی مهری هایی که بر عوامل حوزه تئاتر کودک و نوجوان روا می شود ایشان خواهد توانست گام های بلندی در مسیر اعتلای تئاتر کودک و نوجوان بردارد و من این حضور را به فال نیک می گیرم .
|